به گزارش شمالغرب به نقل از تیار، کسب روزی و تلاش برای به دست آوردن لقمه‌ای نان برای سیر کردن شکم، زن و مرد نمی‌شناسد و جمع کردن ضایعات کاغذ از سطح شهر کاری است که پیرزن شهر ما برای کسب روزی حلال برای خود انتخاب کرده است.

شاید دیگر بیکاری و مسئله تأمین مخارج زندگی برای خانوارهای بی سرپرست یا بدسرپرست به موضوعی کلیشه‌ای تبدیل شده است و فشار مخارج زندگی باعث شده تا زنان و مادران خانواده برای گذران زندگی خود به برخی کارهایی که شایسته مقام زن نیست روی بیاورند این موضوع مسئله تازه ای نیست .

فردی نیست که از خیابان عطایی و امام ارومیه رد شده باشد و این پیرزن را که همیشه بسته های کاغذ و کارتن را با طناب بسته و با خود می کشد را ندیده باشد سرما و گرما صبح و ظهر هیچ تأثیری در کار این زن ندارد شاید به نوعی بتوان گفت اجبار و فشار زندگی این زن را که چهره اش گویای مشکلات عدیده اش است به این میدان کشیده باشد.

این زن و امسال این زن فراموش‌شدگانی هستند که امیدشان را به کارتن های کنار پیاده رو و سطلهای زباله گره زده اند تا شاید با جمع کردن و فروش آنها اسکناسی بر کف دستشان آید.

ارگان‌ها و اداراتی که متولی هستند باید برای ساماندهی این زنان برنامه ریزی کنند،بسیاری از این زنان قابلیت توانمند شدن، کار کردن سالم و حضور فعال در جامعه را دارند و بی‌شک سکوت در مقابل این گونه پدیده ها پاک کردن صورت مساله است چرا که تورم و گرانی ثانیه‌های زنان سرپرست خانوار را تیره و تار کرده و باعث شده تا این زنان  چاره ای جز روی آوری به این گونه مشاغل ناشایست نداشته باشند.

این زنان، مانند سایر افراد جامعه حق استفاده از حقوق اجتماعی را دارند و شاید در صورت عدم رسیدگی در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار بگیرند آسیبهایی که بنیان خانواده و در نهایت جامعه را خواهد سوزاند.

انتهاي پيام/